Η Κέρκυρα που αλλάζει

Η Κέρκυρα είναι ξαφνικά σα να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Άνθρωποι έχουν ξεφυτρώσει από παντού και καθαρίζουν, επισκευάζουν, ανακαινίζουν, στολίζουν. Τόση φρέσκια μπογιά είχες να μυρίσεις από την τελευταία φορά που έβαψες το σπίτι σου ή έστω που έβαψε το σπίτι του κάποιος γνωστός σου. Στενά που μέχρι πριν λίγες μέρες ήταν το απόλυτο άδειο ξαφνικά έχουν γεμίσει με φουλάρια, δερμάτινα πορτοφολάκια, κουμ-κουάτ, γλυκά του κουταλιού, μαντολάτα, αναμνηστικά. Γωνιές που όλο το χειμώνα ούτε καν μπορούσε να περάσει από το μυαλό σου ότι στεγάζουν κάποιο μαγαζάκι, έχουν ζωντανέψει. Είναι σα να σε σηκώσανε το βράδυ που κοιμόσουν και να σε μεταφέρανε σε ένα άλλο νησί, παρόμοιο. Μέχρι και οι ζητιάνοι, επαίτες και προφήτες (όπως λέει περίπου και το τραγούδι) έχουν πολλαπλασιαστεί. Το ξωτικό μας, στο κλίμα των ημερών και αυτό, έκοψε τα μαλλιά του! Η Δημοτική Αστυνομία έχει αρχίσει από να κόβει κλήσεις πολύ πιο ένθερμα απ’ ότι το χειμώνα. Προφανώς προς παραδειγματισμό των υπολοίπων. Να παραδειγματίσουν τώρα τους ντόπιους ή τους όποιους άλλους ώστε το Πάσχα να έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τους νεοφερμένους. Τα έργα που γινόντουσαν σε όποιο σημείο της πόλης υπήρχε θάλασσα, έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί! Μέχρι και οι τεράστιες τρύπες στα πεζοδρόμια (βλ. πόστ Ιανουρίου) έχουν αρχίσει να κλείνουν. Πού θα μου πάει, κάποια στιγμή θα μπω και εγώ στο κλίμα των ημερών! Θα καθαρίσω την αυλή, θα πάρω και καινούριες καρέκλες! Προς το παρόν έκανα το βασικότερο βήμα όλων: αγόρασα ένα μπουκάλι Batida de Coco για τα κοκτέιλ που θα ακολουθήσουν! Η ΥπερΔήμητρα αν και είναι πολύ υπεράνω από όλα τα άλλα σούπερ μάρκετ (στα 1000€ λογαριασμό δώρο 10€ !!!) δεν είχε σέικερ, οπότε θα απευθυνθώ αλλού! Ήμουν όλη μέρα με ένα χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο, μέχρι που είδα έναν παππού και μία γιαγιά να κουβαλάνε μία εξάδα νερά και ταυτόχρονα να κρατιούνται χέρι και έβαλα τα κλάματα.