Το έπαιξε τυχαία, πριν λίγο, ενώ δούλευα, το shuffle και ξαφνικά ένα καλοκαιρινό αεράκι πλημμύρισε το δωμάτιο.
Κι ένας άνεμος νοσταλγίας.
Το έψαξα μάταια στο youtube για να το μοιραστώ με όσους κάνουν ακόμη τον κόπο να ανοίγουν αυτό εδώ το blog.
Δεν το βρήκα, αλλά "δε θα μου χαλάσει το ποστ, το γεγονός ότι λείπουν ακόμη από το youtube τα άγνωστα-καλά", είπα.
Να λοιπόν οι στίχοι, να και το τραγουδάκι:
Ταράτσα
Ήθελα να καθόμαστε ξανά σε μια ταράτσα
να μετράμε τα αστέρια που θα επισκεφτούμε
Πρώτες του Ιουνίου με γυμνά επιτέλους μπράτσα
Να πετάμε στο γκρεμό όλους αυτούς που λέμε ότι δε ζούνε
Και να μένουμε μονάχοι μας
Του κόσμου η σωτηρία στη ράχη μας
Και μεθυσμένοι να την κουβαλάμε
Θριαμβικά να τραγουδάμε και στο τέλος να πηδάμε
Δίχως φόβο στο κενό
Στίχοι, Μουσική: Θέμος Σκανδάμης
No comments:
Post a Comment