Κατεβήκαμε από το αμάξι για να δούμε αν μπορούσαμε να το ρισκάρουμε ή όχι.
Το νερό που έτρεχε ήταν σκέτη λασπουριά.
Με το που το πλησιάσαμε, δεκάδες κάβουροι και καβουρίνες ταράκτηκαν και άρχισαν να διασκορπίζονται προς διάφορες κατευθύνσεις. Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο Ι.
Έγω έτρεξα να πιάσω τη μηχανή (καμία πρωτοτυπία) και λύσσαξα να τους φωτογραφίσω.
Η Αναστασία με βοήθησε στο δύσκολο αυτό έργο. Με ένα ξύλο προσπαθούσε να τους βγάλει προς το χώμα για να τους βγάλω φωτογραφία (κατά βάθος τους φαντασιωνόταν στην κατσαρόλα, αλλά λέμε τώρα).
Εγώ λοιπόν με την Αναστασία είχαμε περάσει στην απέναντι όχθη παρασυρμένες από το καβουροκηνυγητό.
Γιάννης, Κούκος, Στέλιος και Αθηνά μας περίμεναν και είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν μιας και ούτε να περάσουμε για να πάμε στην παραλία προβλεπόταν αλλά ούτε και καβουροπότι (η λέξη βγαίνει από το φαγοπότι, εννοείται).
Όταν η Αναστασία κατάφερε να βγάλει έναν κάβουρα έξω, εγώ ξεκίνησα να τραβάω με τη μεγαλύτερη ταχύτητα που μπορούσα (θα 'λεγα κατά ρυπάς, αλλά δεν είναι πραγματικά τόσο μεγάλη η εν λόγω ταχύτητα) και ο κάβουρας ύψωσε τις γιγάντιες θανατηφόρες δαγκάνες του (υπερβάλω φυσικά, αλλά είπα να το κάνω λίγο τρομακτικό) και άρχισε να παλεύει με το ξύλο. Δαγκάνες που ανοιγόκλειναν υψωμένες πάνω από το κεφάλι του, να πλησιάζουν και να απομακρύνονται η μία από την άλλη.
Τότε ήταν που ένα γιγάντιο καλαμάρι, πλάκα κάνω.
Τότε ήταν που οι άλλοι από απέναντι, άρχισαν να φωνάζουν "ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ" και να χτυπάνε παλαμάκια στο ρυθμό που ο κάβουρας πηγαινοέφερνε τις δαγκάνες του.
Υ.Γ. Είπατε κάτι για τις παρέες μου;
Υ.Γ. Ζήτημα είναι αν ο ένας από αυτούς (Στέλιο για σένα χτυπάει η καμπάνα) είναι όντως ΠΑΟΚ.
Υ.Γ. Και μιας και το έφερε η κουβέντα, δείτε αυτό να γελάσετε.
αχαχαχαχα! Τρομερή περιγραφή-γαμάτη φάση!
ReplyDeleteΠΑΟΚ παντού! (κάποιος θα το λεγε, οπότε είπα να το πω εγώ...)
:-)
Κορυφαίο το συνθηματάκι με Μάικλ αλλά υπάρχει και γαμάτο ανέκδοτο:
(δεν το θυμάμαι καλά. Πάει περίου έτσι:)
Ήταν ένας κλασικός ΠΑΟΚτσής και τα είχε με μια κοπέλα. Κολλημένος εντελώς ο τύπος, έβρισκε πάντα έναν τρόπο να της μιλάει για τον ΠΑΟΚ και για την αντιπάθειά του για τον Πειραιά (=Ολυμπιακό). Η κοπέλα είχε απελπιστεί αλλά ξαφνικά ο τύπος της είπε ότι τέλειωσαν πια αυτά... Τέρμα η Τούμπα, τέρμα οι αγώνες, τέρμα οι εκδρομές για τα εκτός έδρας, τέρμα η φανατίλα. Σταμάτησε, λέει, να πιστεύει ότι για όλα φταίει ο Πειραιάς και ότι ο ΠΑΟΚ είναι η ζωή η ίδια. Πήγε, λέει, σε ψυχολόγο και τα ξεπέρασε. Για να την πείσει, τη μέρα της επετείου τους, της στέλνει ένα φλογερό γράμμα που τελείωνε με το εξής ποίημα:
Είσαι η ζωή μου, είσαι η ανάσα μου είσαι η ψυχή μου
Για σένα ζω στολίδι μου και φως μου, αναπνοή μου
(όπα, λέει η κοπέλα, το παιδί όντως άλλαξε, έγινε και ποιητής. Και συνεχίζει το ποίημα...)
Ο κόσμος φτιάχτηκε και έγινε για μας
γαμιέται ο Θρύλος και ο Πειραιάς!
(αυτό πρέπει να στο πει ζωντανά κάποιος που ξέρει να λέει ανέκδοτα για να λυθείς στο γέλιο. Γραπτώς είναι λίγο ξενέρωτο...)
:-))
=)
ReplyDeleteLOL
Μακάρινα μπορούσε το κακόμοιρο να διαβάσει :)
ReplyDelete(... και ίσως φώναζε "Μπάοκ")
Βρέθηκαν και τα επίσημα στοιχεία του:
ReplyDeletehttp://labastia.blogspot.com/2010/09/callinectes-sapidus.html