Περί χασαπικής

Ο Κούκος αγαπάει τον χασάπη μας. Όχι. Μην πάει ο νους σας σε διάφορα πονηρά.
Είναι καθαρά χασαπική αγάπη. Τον αγαπάει που είναι καλός, χαμογελαστός,
ευγενικός και εξυπηρετικός.
Αν και, μεταξύ μας, πιστεύω ότι αυτό που έχει παίξει καθοριστικό ρόλο είναι τα λουκάνικα που του κάνει δώρο κάθε φορά που πάει για να ψωνίσει.
Ο χασάπης μας -επειδή δεν είναι ένας όποιος κι όποιος χασάπης- έχει στο χασάπικό του τυπωμένες κόλλες Α4 που από τη μία πλευρά έχουν ένα αφιέρωμα που του έχει κάνει γνωστή free press εφημερίδα και από την άλλη συνταγές μαγειρικής. Συνταγές με κρέας φυσικά. Ο Κούκος επιμένει να έχουμε τη φωτογραφία του χασάπη μας στο ψυγείο.

Τι να κάνουμε. Στις σχέσεις πρέπει και οι δύο να κάνουν υποχωρήσεις.
Πριν από λίγο που πήγα να ανοίξω την κατάψυξη να πάρω παγάκια για ένα ποτό, το μάτι μου έπεσε στο καινούριο φυλλάδιο που προστέθηκε στην πόρτα της κατάψυξής μας:


Πόσο σουρεάλ ακόμη μπορεί να γίνει αυτό το σπίτι αναρωτήθηκα;

(παραθέτω εδώ την συνταγή μπας και φάνει χρήσιμη σε κανέναν γκουρμεδιάρη. Γιατί σε μας αποκλείεται!!)