Monday, November 30, 2009

Έχω μείνει με το στόμα ανοικτό

...σε ποια χώρα ζω έχω ξεχάσει...θα περιμένω...

Που λέτε, από τότε που εγώ εγκαταστάθηκα σε αυτό εδώ το σπιτάκι, στα αγαπημένα Εξαρχειάκια, είχα μια εγκαταλελειμμένη μηχανή έξω ΑΚΡΙΒΩΣ από την πόρτα της πολυκατοικίας μου. Φυσικά και ήταν πάνω στο πεζοδρόμιο, ερώτηση είναι τώρα αυτή;

Ως κλασική νεοέλληνίδα δεν είχα παρατηρήσει πόσο ενοχλητική ήταν μέχρι που χρειάστηκε να δέσω κάποιες φορές το ποδήλατο μου έξω (είπαμε, κλασική νεοελληνική συμπεριφορά: τίποτα δεν είναι αρκετά ενοχλητικό αν δεν ενοχλείς εμάς προσωπικά) και το μοναδικό δεντράκι στο οποίο θα μπορούσα να το κάνω αυτό ήταν κατειλημμένο...
Αποφάσισα λοιπόν να δράσω.
Έτσι την Παρασκευή χρησιμοποίησα το τηλέφωνο της ακόλουθης υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων:

Γ
ραφείο Εγκαταλελειμμένων Οχημάτων: 210 3470763

Άρχισα να ανησυχώ από τη στιγμή της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας. Αφού έδωσα τα απαραίτητα στοιχεία στην ευγενέστατη κυρία, της ανακοίνωσα και ότι δε γνωρίζω αν η καλή μας μηχανή έχει πινακίδα. Η κυρία, αντί να με βρίσει όπως περίμενα και να μου απαντήσει κάτι του στυλ: "Ε, και τι θέλετε να κάνουμε εμείς άμα δεν ξέρετε ούτε τι μάρκα (ούτε μάρκα ήξερα) ούτε αν έχει πινακίδα; Να μυρίσουμε τα νύχια μας;" [Όχι, πείτε μου, αυτή δε θα ήταν μία ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΗ αντίδραση;] μου απάντησε: "Μην ανησυχείτε, θα την βρούμε".
Έκλεισα το τηλέφωνο και σκέφτηκα ότι αυτή ήταν μία ακόμη πιο έξυπνη αντίδραση για να με ξεφορτωθεί!

Και όμως! Ω λαέ των Αθηνών! Δε μπορείς να φανταστείς τι συνέβη! Σήμερα, ΜΟΛΙΣ την επόμενη εργάσιμη, γυρνώντας σπίτι είδα πάνω στη μηχανή κολημμένο το μαγικό χαρτάκι που ειδοποιεί τον ενσυνείδητο ιδιόκτητη ότι το όχημα θα αποσυρθεί!

Γι' αυτό σας λέω! Υπάρχει ακόμη ελπίδα! Έχετε πρόβλημα πάρκινγκ; Ελάτε να καθαρίσουμε την Αθήνα! Κοστίζει μόνο ένα τηλεφώνημα! (πωπω! Σα διαφημιστικό σλόγκαν ακούγεται αυτή η παράγραφος!)

Υ.Γ.1: Καλά, αν την μαζέψουν κιόλας τη μηχανή θα οργανώσω πάρτυ στην ταράτσα και θα στείλω ένα μπουκέτο λουλούδια στο γραφείο εγκαταλελειμμένων οχημάτων!

Υ.Γ.2: Το ποστ είναι αφιερωμένο σε ένα γνωστό μου γείτονα που σε λίγο καιρό το αυτοκίνητό του θα ανήκει στην παραπάνω κατηγορία με τόσο καιρό που έχει να το ξεκουνήσει....

Υ.Γ.3: Μετά τα ποδηλατικά πάρκινγκ μαζεύουμε και τα εγκαταλελειμμένα οχήματα! Ποτέ δε θα σταματήσει αν με εκπλήσσει αυτή η χώρα;

13 comments:

  1. Ε μα κι αυτός ο γείτονας, έχει βρει σοφερίνα πρώτης τάξεως, γι'αυτό δεν ξεκουνιέται να το βάλει μπροστά το αμάξι τους....
    Δε φταίει το παιδί... :p

    ReplyDelete
  2. Χα..χα...είδες? Τελικά αυτή η χώρα είναι γεμάτη εκπλήξεις! ;-)

    ReplyDelete
  3. Κρίμα ρε φιλενάδα. :-(
    Listen to the story now.!!!!!!!!!!!!!!
    Μιά φορά και έναν καιρό στα συγχρονα χρόνια ήταν μια μηχανή (μοτοσυκλέτα).
    Δέν το ήξερε, κάποια στιγμή όμως προς μεγάλη της δυσαρέσκεια και έκπληξη κατάλαβε ότι ο ρόλος της ύπαρξής της ήταν να υπηρετεί την ατέρμονη επιθυμία των ανθρώπων να έχουν υπηρέτες.

    ReplyDelete
  4. Συνέχεια.
    Να κάνουν την ζωή τους πιό εύκολη υποτάσοντας άλλους. Στην αρχή άλλους άνθρώπους.
    Μέ τον καιρό όμως οι άνθρωποι επαναστάτησαν. Ζήτησαν δικαίωση. Το δικαίωμα να έχουν και αυτοί υπηρέτες. Οκ έγινε δεκτό. Όλοι μαζί λοιπόν αφού έκατσαν και σκέφτηκαν αποφάσισαν ότι τα ζώα θα ήταν μια πολύ καλή λύση για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους (και δέν αναφέρωμαι μόνο στο κατσικάκι).

    ReplyDelete
  5. Συνέχεια
    Πολύ γρήγορα αναλογικά με το βάθος των αιώνων τα ζώα επαναστάτησαν και αυτά με την σειρά τους.
    Ζήτησαν καλύτερες τροφές, καλύτερη στέγη, παρέα, ένα χαμόγελο, φιλάκια. Οκ αυτό πάει πολύ. Τα ζώα δεν συμφαίρουν. Άκου φιλάκια; Έτσι οι άνθρωποι αποφάσισαν να φτιάξουν μηχανές. Μηχανές υπηρέτες. Μηχανές αυτοκίνητες.
    Μυαλό έχουμε, λογική έχουμε, ανώτεροι είμαστε, δεν υποκείπτουμε σε εκβιασμούς. Άκου φιλάκια;

    ReplyDelete
  6. Συνεχεια
    Έτσι φτιάξανε πολλές μηχανές, πάρα πολλές μηχανές για νόλες τις δουλειές. Για να τους μαγειρεύουν (πάει ο μάγειρας), για να τους κουρεύουν το γρασίδι (πάει και το γαϊδουράκι) κλπ κλπ κλπ.
    Φρόντησαν όμως να μήν είναι έξυπνες, να μήν έχουν λογική, να μήν είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του ανθρώπου γιατί αυτό θα δημιουργούσε προβλήματα και φτού και απο την αρχή.

    ReplyDelete
  7. Συνεχεια
    Μιά φορά όμως έκαναν ένα λάθος.
    Στον κόσμο των ανθρώπων ισχύει ο κανόνας ότι σε κάθε κανόνα υπάρχει και μιά εξαίρεση. Και έφτιαξαν την εξαίρεση.
    Έφτιαξαν μια μηχανή που θα αντικαθυστούσε το πεισματάρικο γαϊδούρι αλλά ακόμα και το πανέξυπνο άλογο. Και όχι μόνο. Θα έτρεχε πιό γρήγορα, θα πλάγιαζε στις στροφές και θα τρόμαζε τους άλλους ανθρώπους που δεν θα είχαν τέτοια μηχανή. Φοβερο.!!!!!!
    Ποιό ήταν το λάθος;

    ReplyDelete
  8. Συνέχεια.
    Η μηχανή τα έμαθε όλα.
    Τώρα ήξερε.
    Γιατί ήξερε δέν ήξερε. Μάλον από λάθος. Ανθρώπινο λάθος.
    Αυτό έχει δικαιολογήσει τόσα και τόσα ανάρμοστα. Ακόμα και καταστροφές. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να κάνει λάθη. Μόνο ο άνθρωπος.
    Και τώρα υπάρχει μια μηχανή που τα ξέρει όλα. Που αποφάσισε να κάνει την επανάστασή της. Να αντιδράσει. Να φύγει. Να ξεφύγει.
    Να ζήσει κάτω από ένα υπόστεγο παρέα με τους αλήτες (ανθρώπους που δεν δέχονται το ανθρώπινο σύστημα).
    Να μήν τρέχει, να μήν πλαγιάζει, να μήν τρομάζει τους άλλους που την φωνάζουν αλήτη.
    Δέν ήταν αλήτης, τώρα όμως ήθελε να γίνει.
    Και αποσύρθηκε κάτω από ένα υπόστεγο. Το πρώτο που βρήκε ως ελεύθερη.
    Και έζησε καλά μέχρι που κάποιος την ανακάλυψε και το κατήγγειλε με άγχος μήπως και δέν εισακουστεί.
    Αλλά εισακούστηκε.
    Και ζήσαμε εμείς καλύτερα._.

    ReplyDelete
  9. Γείτονας με σωφερίνα πρώτης τάξηςNovember 30, 2009 at 11:20 PM

    χαχαχα... καλά ρε δεν ντρέπεστε λιγάκι. E θα το κάνω το group.... δεν γλυτώνετε αυτή τη φορά.

    lol

    ReplyDelete
  10. Γείτονας με σωφερίνα πρώτης τάξηςNovember 30, 2009 at 11:33 PM

    -Γραφ. Εγκατ. Οχημάτων: παρακαλώ
    -Γείτονας: καλημέρα σας
    -Γραφ. Εγκατ. Οχημάτων: καλημέρα
    -Γείτονας: θα ήθελα να σας ζητήσω μια χάρη, σχετικά μια ένα παρατημένο αυτοκίνητο.
    -Γραφ. Εγκατ. Οχημάτων: βεβαίως κύριε, πείτε μας που είναι, μάρκα και χρώμα και θα το ρυθμίσουμε.
    -Γείτονας: όχι δεν καταλάβατε, το αμάξι είναι δικό μου, εγώ το έχω παρατήσει γιατί δεν έχω χώρο πάρκιγκ και έχω και σωφερίνα ΑΑ ποιότητας. Θέλω να σας παρακαλέσω αν σας πάρουν τηλέφωνο για να το μαζέψετε, να μην δώσετε σημασία. Μπορείτε; Να σας πω που είναι;
    -Γραφ. Εγκατ. Οχημάτων: Α! κύριε Θοδωρή εσείς είστε; Όχι δεν χρειάζεται... σας ξέρουμε
    -Γραφ. Εγκατ. Οχημάτων: ναι ; με ακούτε ;
    τουτ τουτ τουτ

    ReplyDelete
  11. Χαχαχ!
    Καλά, έχετε χαζέψει όλοι σας;
    Εγώ κοιμάμαι και η τύχη μου δουλεύει;
    Πάνω που είχα πείσει το λαό να αντιδράσει σε όλα αυτά τα παρατημένα οχήματα, εσείς θα μου τον χαλάσετε με όλα αυτά τα πόστ!
    Καλοί μου Μίμη και Νένα γιατί δεν το κάνατε ένα ποστ όλο αυτό;;;;
    Καλέ μου Θοδωρή, εγώ ούτε όνομα είχα πει, ούτε τίποτα! Μόνος σου καρφώθηκες!

    ReplyDelete
  12. Γείτονας με σωφερίνα πρώτης τάξηςDecember 1, 2009 at 12:08 AM

    Έλα μωρέ... σιγά το πράγμα... τι που καρφώθηκα... ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι :-)

    ReplyDelete
  13. Γειά σου καλή μας Λένα.!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Στήν προσπάθειά μας να απαντήσουμε στο σαφές ερώτημά σου γιατί όχι σε ένα πόστ θα λέγαμε τα εξείς απλά.
    Ο δαίμονας του blog σου επιχείρησε να μας φέρει σε κατάσταση εγκεφαλικού.
    Όπως όμως γνωρίζεις, και ευτυχώς που συμβαίνει, αντέχουμε στις υψηλές πιέσεις και όχι μόνο.
    Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιό δυνατό που λέει και το τραγούδι.
    Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά.
    Η ιστορία ξεκινάει από το μιά φορά και ένα καιρό, χθές για την ακρίβεια του λόγου.
    Το άρθρο σου μας έφερε σε κατάσταση έκστασης. Εμπνευστήκαμε ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους με διάφορες σημειολογίες και πολύ χαρήκαμε αλλά όταν χρειάστηκε να το ποστάρουμε (να πούμε) πήραμε τα φρύδια μας.
    Κρίμα ο κόπος μας, κρίμα ο χρόνος μας ευτυχώς ακούγαμε μουσική που μας άρεσε και πίναμε ποτό που μας άρεσε σύν το σθεναρό φίλινγκ του αντιστέκομαι βάλαμε ένα ποτό ακόμα και συνεχίζοντας να ακούμε μουσική σκεφτόμασταν τι πρέπει να κάνουμε για να μην διαγραφεί μια ιστορική λεπτομέρεια.
    Καλά να πάρεις κάτι ώς συμβολική ανταμοιβή, αλλά τα φρύδια σου; Που ήδη τα έχεις;
    ΟΧΙ.
    Αντίσταση.
    Μόλις την στιγμή λοιπόν που ο εγκέφαλός μας κατάλαβε ότι δέν θα πάθει εγκεφαλικό βάλαμε άλλο ένα ποτό και ομολογουμένως αυτό μας τσίταρε, μάς έδωσε την ώθηση που χρειαζόμασταν.
    Το μαλλί δέν διεγείρει άν δεν το τραβήξεις.
    Έτσι το κόψαμε σε κομμάτια (όχι το μαλλί, ( σαν το κατσικάκι ένα πράμα) υποθέτοντας ότι το πρόβλημα ήταν ο όγκος του.
    Το πόστ έγινε παρ' όλο που δέν ήταν αυτό το πρόβλημα. Απλά ο δαίμονας το είχε κολήσει και πάτα πάτα ξεκόλησε.
    Και ο δαίμονας πάτημα θέλει.
    Τέλος καλό όλα καλά.
    Καί ζήσαμε εμείς καλά και η μηχανή τι έγινε;

    ReplyDelete