2η Στάση: Κως

Η Κως δεν είναι το νησί το οποίο θα διάλεγα να πάω για διακοπές. Μιας όμως και ο θαλάσσιος δρόμος μου με πήγε προς τα κει (δεν αναγκάστηκα εδώ που τα λέμε, τα 'θελα και τα 'παθα) είπα να σας το αναφέρω.

Πέρα από την εντυπωσιακή χώρα με τους φοίνικες τα κάστρα, τις τάφρους και τους ποδηλατόδρομους (!!) η Κως είναι ένα τουριστικό έκτρωμα. Στρωμένη ξαπλώστρες, με γιαγιάδες, παππούδες, παιδάκια, Έλληνες και ξένους να σε κυνηγάνε, να σε πιάνουν σχεδόν από το χέρι και να στριγκλίζουν μέσα στο αθώο σου τυμπανάκι: free sunbeeeeedsssss!

Στα εστιατόρια μία από τα ίδια, να εκθειάζονται τα μεγέθη των χάμπουργκερς, οι φραπέδες με τις χιλιάδες γεύσεις και τα τεράστια ποτήρια μπύρας. Άπειρα τουριστάκια να ξεφυτρώνουν από παντού διψασμένα, ξελιγώμενα θα έλεγα, για κραιπάλες, αλκοόλ, σεξ και ό,τι άλλο προκύψει.

Παρόλ' αυτά, αν μέσα σου γνωρίζεις ότι είσαι εκεί περαστικός και μόνο, μπορείς να το απολαύσεις παρατηρώντας τις ταμπέλες στα μαγαζιά και τον κόσμο, είτε αυτός είναι τουρίστας είτε εργαζόμενος.

όχι, δεν πρόκειται για μαρκίζα χρεωκοπημένου παλιού εστιατορίου στην Κω. Πρόκειται για εν ενεργεία μαγαζί, εν έτη 2010.

και για όποιον δεν κατάλαβε, έχουμε και τη μετάφραση.

Θα μετανιώνω για πάντα: που δεν φωτογράφισα το bar-cafe: Ταρζάν που είχε για υποδοχή έναν ηλιοκαμένο, νταβραντισμένο, τύπο παρέα με την Τζέην. Για να μην περιγράφω την ενδυμασία τους ήταν ακριβώς όπως στην παρακάτω φώτο αλλά σε live edition.

Τα τραπεζομάντηλα στο εν λόγω μαγαζί ήταν φυσικά ασορτί λεοπάρ υφάσματα.

Τέλος, ο bob είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Τα βλέπει όλα και σαστίζει.

Υ.Γ. Η συναυλία του Σ.Μ. λόγω της οποίας έγινε και η στάση στο νησί ήταν πολύ καλή αν και για άλλη μια φορά υπήρχε θέμα με την ώρα (νισάφι) και 12.20 ήταν όλα μαζεμένα, τακτοποιημένα στις θήκες τους και σχεδον τοποθετημένα στο πουλμανάκι. Ο κόσμος άργησε πολύυυυ να πάρει μπρος αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.